5000 ஆண்டுகட்கு முற்பட்டிருந்த

மொழிவழி ஆட்சி எல்லைகள்

Ø     5000 ¬ñθðÌ ÓüÀð¼ ¾Á¢Æ÷ ¿¢Äí¸¨Çî Ýúó¾¢Õó¾ ¿£÷ ±ø¨Ä¸û மேற்கில் அரபிக்கடல், வடகிழக்கில் வங்கக்கடல், தெற்கில் குமரிக்கடல்.

Ø     ¾Á¢ú ±Ûõ º¢ÈôÒô¦ÀÂ÷ ¦ÀÚžüÌ Óý; அது ¦Á¡Æ¢ ±ýÚ ÁðΧÁ ¦À¡ÐÅ¡¸ì ÌÈ¢ôÀ¢¼ôÀðÎ ÅóÐûÇÐ.

Ø     «ó¿¢¨Ä¢ø, þÕ츢ýÈ ¾¢¨ºÂ¡ø முதலில் தமிழ்தான் தென்பகுதியில் ¦¾ý¦Á¡Æ¢ எனவும், வடபகுதியில் ż¦Á¡ழி என்றும் கூறôÀð¼Ð. «¾ýÀÊ, நாடு ¦¾ýÉ¡Î - ż¿¡Î எனவும், நாட்டுமாந்தர் ¦¾ýÉÅ÷ - żÅ÷ எனவும், இப்படியே ¦¾ýÈÁ¢ú -ż¾Á¢ú, ¦¾ýÈÁ¢Æ÷ - ż¾Á¢Æ÷, ¦¾ýÒÄõ - żÒÄõ «øÄÐ ¦¾ý¦À¡Æ¢ø - ż¦À¡Æ¢ø ±Éவும் கூறôÀð¼Ð. பிற்காலத்தில், வடமொழி எனப்பட்ட வடதமிழ், ¦¾ý¾¢¨ºÂ¢ø þÕó¾ ¦¾ý¦Á¡Æ¢§Â¡Î ¾É츢Õó¾ ´Õ¨Áì ÜÚ¸û ÀÄÅüÈ¢Öõ ӾĢø வேறிô§À¡öô À¢ýÒ «Ê§Â¡Î Á¡È¢ô§À¡ÉÐ.

Ø     ´Õ¦Á¡Æ¢ ¨ÅòÐ ¯Ä¸¡ñ¼ þÁÂÅÃõÀý ¦¿Î狀ÃÄ¡¾ý எனும் மாவேந்தர் «ôÀÊ ¬ûžüÌ Å¡öôÀ¡¸ þÕó¾Ð þó¾ மொழிÁÃÒ ÅÆ¢º¡÷ó¾ ¯È׿¢¨Ä¾¡ý. அவர்போல் பல தமிழ வேந்தர்கள் ஆண்டுள்ளனர். þùÅ¡Ú ã§Åó¾Õõ ¬ñÎûÇÉ÷.

Ø     ¿¡ÅÄõ ¾£× ÓØÅÐõ ¬ðº¢ÒâóÐ Åó¾Å÷¸û Өȧ §ÁøÒÄò¾¢ø §ºÃ÷¸Ùõ ¸£úôÒÄò¾¢ø §º¡Æ÷¸Ù§Á ¬Å÷.

Ø     À¡ñÊ ÁýÉ÷ ¸¼ü§¸¡û¸Ç¡ø ÌÁâ¿¡ð¨¼ô ÀÊôÀÊ¡¸ ãýÚ Ó¨È இழந்த À¢ýÉ÷¾¡ý, §ÅÚ ÅƢ¢ýÈ¢ ¿¡ÅÄõ ¾£Å¢üÌ ÅóÐûÇÉ÷. §ºÃ÷¸Ç¢¼Á¢ÕóÐõ §º¡Æ÷¸Ç¢¼Á¢ÕóÐõ ¬û¿¢Äò¨¾ô §À¡Ã¢ðÎô ¦ÀüÚûÇÉ÷. ¦¾ü¸¢ø ÁðÎÁýÚ, ż츢Öõ ¿¢ÄõÀ¢Êò¾É÷ - ¾õ ¬ðº¢¨Â Á£ð¼Áò¾É÷.

Ø     ¦¾ýÒÄõ ±ÉôÀÎÅÐ ¯ñ¨Á¢ø ÌÁâ ¿¡Î¾¡ý. குமரிநாட்டில் ஏற்பட்ட கடற்கோளில் மாண்டுபோன முன்னோர்களைத்தான் தென்புலத்தார் என்று திருக்குறளிலும் பிற இலக்கியங்களிலும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அவர்களின் பொருட்டாக நடைபெற்று வந்த -வரும் நலம்வேண்டல்தான் ‘தென்புலத்தார் அருங்கடன் þÚò¾ø’ என்பதாகும். இன்று அது சமய நிலையோடு கலந்ததாக ‘மாளய அமாவாசை’ என்ற பெயரில் திரிபடைந்துள்ளது.

Ø      5000 ¬ñθðÌ ÓüÀð¼ ¾Á¢ú¿¡Î¸û «øÄÐ ¾Á¢Æ÷ ¿¡Î¸û பல. புதிய நிலங்கள் புதிய பெயர்களால் அழைக்கப்பெற்றன. தொல்மரபு முறையில், ã§Åó¾÷ ¬ðº¢Â¢ø þÕó¾ ãýÚ ¾Á¢ú¿¡Î¸û ÁðÎõ தொடர்ந்து பண்டுபோல் ¾Á¢Æ¸õ ±ýÚ ´ýÈ¡¸§Å ÌÈ¢ôÀ¢¼ôÀð¼ன.

                  

Ø     ¦Á¡Æ¢ ÅƢ¡¸ò ‘¾Á¢úÜÚ ¿øÖĸõ’ ±ýÚ Íð¼ôÀð¼Ð.

வடமொழி வானியல் நூல்கள்

குறிப்பிடும் தொல்லிலங்கை

 

¦¾¡øÄ¢Äí¨¸ ¦¾¡¼í¸¢ ¯îº¢É¢ (Ujjaini) Ũà «¨Áó¾ Å¡ý ¸½ì¸¢Âø §¸¡Î¾¡ý ÀÆó¾Á¢Æரும் அவர் வழிவந்துள்ள பிறரெல்லாரும் ¨Åò¾¢Õó¾ ¨ÁŨà (meridian). þó¾ ¨ÁŨÃìÌ ‘þÄí¨¸Ôɢ ¨ÁŨÒ «øÄÐ ‘¦¾ýżø §¸¡Î’ ±ýÚ ¾Á¢Æ¢ø ¦ÀÂ÷.  Å¼¦Á¡Æ¢Â¢ø, ‘Äí§¸¡îº¢É¢ Áò¾¢Â §Ã¨¸’ ±ýÚ ¦ÀÂ÷. þ¨¾ì ¦¸¡ñξ¡ý Å¡ÉȢŢÂø º¡÷ó¾ ¸¨Ä¸û ÅÇ÷ì¸ôÀð¼É. ¯îº¢É¢, ¾ðºº£Äõ §À¡ýȨŠ¾Á¢Æáø ¿¢ÕÁ¢ì¸ôÀð¼¨Å ±ýÚ §ºº ³Âí¸¡÷ ÌÈ¢ôÀ¢Î¸¢ýÈ¡÷.

«ÎòÐ, ¦¾¡øÄ¢Äí¨¸ þÕó¾ ¸¡Äò¾¢ø, ÌÁâ¿¡ðÊø 49 ¬û¿¢Äí¸û ¾Á¢Æ÷¾õ ¬Ù¨¸Â¢ý¸£ú þÕóÐûÇÉ. «¨Å ‘²Æý «¼í¸¢Âø’ ӨȨÁ¢ø ¦Á¡ò¾õ ‘²§Æú நாற்பத்தொன்பது - 49’ ±ýÀ¾¡¸ ±ñ½¢ì¨¸ôÀðÎ þÕóÐûÇÉ. «¨Å ÅÕÁ¡Ú:-

1.              ²ú¦¾í¸ ¿¡Î

2.              ²úÌýÈ ¿¡Î

3.              ²ú̽¸¨Ã ¿¡Î

4.              ²úÓýÀ¡¨Ä ¿¡Î

5.              ²úÀ¢ýÀ¡¨Ä ¿¡Î

6.              ²úÀ¨É¿¡Î

7.              ²úÌÚõÀ¨É ¿¡Î

þó¾ ¿¡Î¸¦ÇøÄ¡õ ãýÚ ¦Àâ ¸¼ü§¸¡û¸ÙìÌ ¦ÁøÄ þ¨Ã¡¸¢ மூழ்கிவிட்ட ¿¢¨Ä¨Á¢ø, நாவலந்தேயத்தில் ã§Åó¾Õõ Á¡È¢Á¡È¢ ´ü¨Èô §ÀÃÃÍõ (தனிப்§ÀÃÃÍõ), §À¡÷ ¾Å¢÷òÐ þ½ì¸õ ¦ÀüÈ¢Õó¾ ¸¡Äí¸Ç¢ø «¨Á¾¢Â¡É ¾É¢ÂÃÍ «øÄÐ ¾ýÉÃÍம் ¿¼ò¾¢ ÅóÐûÇÉ÷.

ºü¦È¡ôÀ 3000 ¬ñθðÌ Óý, ã§Åó¾Õõ ´òÐ - ´ÕÁ¢òÐ ¬ðº¢ÒÃ¢ó¾ ¸¡Ä ¿¢¨Ä¨Âò ¦¾¡ø¸¡ôÀ¢Â÷ ‘ÅñÒ¸ú ãÅ÷ ¾ñ¦À¡Æ¢ø ŨÃôÒ’ ±ýÈ ¦¾¡¼÷ÅÆ¢ì ÌÈ¢ôÀ¢ðÎûÇ¡÷. முடிவேந்தர் மூவரும் தம் ஆட்சியில், பல்வகைத் துறைசார்ந்த நாகரிகமும் பண்பாடும் செழித்து – வளப்பமுற்றிருந்த வாழ்க்கைத் தரத்தையும் சேர்த்தே இத் தொடர் குறிப்பிடுகிறது. இல்லாவிட்டால், ‘வண்புகழ்’ என்பதற்குப் பொருளில்லை.

¦ÀÕ¿¢Äí¸Ç¢ø ÓʧÅó¾÷¸û ±Ûõ þõãýÚ ÌÊ¢É÷ ÁðÎÁøÄ¡Ð, ÌÚ¿¢Äí¸Ç¢ø «Å÷¸ÙìÌ ¯ðÀðÎõ, ¯ðÀ¼¡Ðõ ¬ðº¢¦ºö¾ º¢üÈú ÌÊ¢ÉÕõ ÀøÒ¸ú ¿¢¨Èó¾Å÷¸Ç¡¸ò ¾É¢îº¢Èô§À¡Î ¾¢¸úó¾¢Õ츢ýÈ¡÷¸û. «Å÷¸û ¦Àâ ÅûÇý¨Á À¨¼ò¾ ÅûÇø¸Ç¡¸ þÕóÐ ÀÄÕìÌõ Å¡ú×¾Õõ ¬ÄÁÃÁ¡¸ Å¢Çí¸¢Â¢Õ츢ýÈ¡÷¸û.

º¢üÈú÷¸Ùõ §ÀÃú÷¸Ùõ மட்டுமா வண்புகழ் பெற்றவர்களாக இருந்தார்கள்? இல்லை, அவர்களின் நல்லாட்சியில் பலதுறைகளில் ¾ÁìÌ ´ôÀ¡Õõ Á¢ì¸¡Õõ «üÃÅ÷¸Ç¡¸ Å¢Çí¸¢Â சான்றோர்களும் வான்புகழ் படைத்தவர்களாக இருந்துள்ளார்கள். அவர்களுள்ளும் சான்றோர்கள் மதித்துப் போற்றும் பெருஞ்சான்றோராகத் தொல்காப்பியர், ¾¢ÕÅûÙÅ÷ §À¡ýÈÅ÷¸û ¾É¢ò¾ý¨Á¡¸ò திகழ்ந்திருந்தÉர்.

¦¾¡ø¸¡ôÀ¢Âப் பெருமானார் அருளார்ந்த துறவொழுக்கம் மேற்கொண்டிருந்த பொய்யில்லாத தூயவர் என்பதால்தான் அவரைப் ‘பல்புகழ் நிறுத்த படிமையோன்’ என்று பனம்பாரனார் பெருமிதமாகக் குறிப்பிடுகின்றார். அந்தப் புகழ் என்பதும் ஒருதுறை இருதுறையில் º¢ÈóÐ கரைகண்ட புகழ் அல்ல, பலபலத் துறையிலும் நிறைந்த நிறைபுகழ் கொண்ட – நீடுபுகழ். Ò¸ú Ũ¸Ôû ÀøÒ¸ú ±ýÀÐ ¾É¢º¢È󾾡Ìõ.

அடுத்து, ‘Áñ¾¢½¢ì ¸¢¼ì¨¸ò ¾ñ¾Á¢úì ¸¢ÆÅ÷ ãÅ÷’ ±ýÚ ¾Á¢ú§Åó¾÷ ãŨÃÔõ ´ò¾ ´Õ¿¢¸Ã¡ÉÅ÷¸Ç¡É ¨ÅòÐô ÒÄÉØìகு இøÄ¡¾ ÒÄÅ÷¦ÀÕÁì¸û §À¡üÈ¢க் காத்துÅóÐûÇ தமிழின ´Õ¨ÁôÀ¡Î þ¾ýÅÆ¢ ¿ýÌ ÒÄôÀθ¢ÈÐ.

இளங்கோவடிகள் ÓʧÅó¾÷ மூÅÕìÌõ ¯Ã¢¨ÁÔ¨¼Â¾¡¸ò ¾Á¢ú¿¢Äò¨¾ì ÌÈ¢ôÀ¢ÎÅÐம், சேரன் செங்குட்டுவன் வட ஆரிய அரசர்கள் மீது படையெடுத்துச் சென்றபோது, தன்னுடைய சேரநாட்டுக் கொடியான வில்கொடியை மட்டுமல்லாமல், சோழரின் புலிக்கொடியையும் பாண்டியரின் மீன்கொடியையும் சேர்த்து; ஒருமைத் தமிழ்க்கொடியாக ஒன்றாகப் பறக்கவிடுமாறு கட்டளையிட்டுள்ள உயர்பண்பு மூவேந்தர்தம் ஒற்றுமைக்கு நல்ல எடுத்துக்காட்டா¸ உள்ளதௌன்பது நன்கு கÅÉ¢ì¸ò ¾ì¸Ð.

þÇí§¸¡Åʸǡ÷ ¾Á¢úò§¾º¢Âò ¾ó¨¾ ±Éò¾ì¸Å÷. ºí¸ ÁÕŢ ¸¡Äò¾¢ø «Å÷¾¡ý ¾¢ÕÅûÙÅ÷ìÌ «ÎòÐò ¾õ þÄ츢Âò¾¢ÛûÙõ ¾Á¢úò§¾º¢Âò¨¾ ¯Â÷ò¾¢ôÀ¢ÊòÐ ¾Á¢Æ ´Õ¨Á¢¨É ¿¢¨ÄôÀÎò¾¢Â¢Õ츢ȡ÷. þ¾¨Éî º¢ÄôÀ¾¢¸¡Ã áø ÓØÅÐÁ¡¸ì ¸¡½Ä¡õ. ÍõÁ¡ ÀÊô§À¡÷ìÌ þ¾¨É «È¢óÐ «¸ó¦¾Ç¢óЦ¸¡ûÇ ÓÊ¡Ð. ÅÃÄ¡üÚ ¯½÷§Å¡Î þ¨Æó¾ ¾É¢ò¾Á¢ú ¯½÷§Å¡Î ÀÊô§À¡÷ìÌò¾¡ý þРŢÇíÌõ.

இò¾¨¸Â ¾Á¢úò§¾º¢Âò¨¾ò¾¡ý, “செழுவில் புலிகயல்” என்று இளங்கோவடிகள் சிலப்பதிகாரத்தில் பீடார்ந்த தமிழுணர்வோடு, தமிழினப் பற்றுணர்வோடு குறிப்பிடுகின்றார்.

இன்று அந்த இனமரபில் பிறந்துள்ள உறவின் உரிமையோடு அதனை நினைக்கும் போது உண்மைத் தமிழர் நெஞ்சமெல்லாம் நெகிழ்ந்து நெகிழ்ந்து உருகுகின்றது.

¾Á¢úò§¾º¢Âò¾¢ý «ÊôÀ¨¼Â¢ø தமிழ்ச்சான்றோர்கள் வளர்த்து வந்துள்ள ‘தமிழ் – தமிழினம் - தமிழ்மரபியல்’ என்பவற்றின் உண்மையையும் செம்மையையும், உலக இயற்கையை உணர்ந்து வாழும் பாங்கு தெரிந்துள்ள எவரும் அவற்றைப் பற்றார்ந்த உள்ளத்தோடு தொடர்ந்து பேணிக் காக்கவே ஆவல்கொள்வர் - ¸¡Åø¦¸¡ûÅ÷.

இனித் தொடர்ந்து, ã§Åó¾Õõ ´ÕÅ÷ Á¡È¢ ´ÕÅ÷ þÁÂõ Ũâø þÕó¾ ¾ÁÐ ¬ðº¢ìÌ «¨¼Â¡ÇÁ¡¸ò ¾ÁÐ ÌÊ þÄ¨É¨Âô ¦À¡È¢òÐ ÅóÐûÇÉ÷. ²¦ÉÉ¢ø, żÒÄò¾¢ø ã§Åó¾÷ ÅÆ¢Åó¾ À¢ýÉ¡¨Ç «Ãºì ÌÊÁÃÒ¸¨Çî º¡÷ó¾Å÷¸û ¾õ ¦¾ýɸத்து மூலவர் அல்லது 㾡¨¾Â÷ ÅÆ¢Åó¾Å÷¸Ç¢ý ÅøÄ¡ண்¨Á¨Â Á¾¢ì¸¡¾ §Å¨Ç¸Ç¢ü À¨¼¦ÂÎòÐî ¦ºýÚ ¾õ மரபுவழிப் À£Î¾¨É ¿¢¨Ä¿¢Úò¾¢ì ¦¸¡ñ¼É÷.

Ø      þÁ¢ú¸¼ø §ÅÄ¢ò ¾Á¢Æ¸õ    - À¾¢üÚôÀòÐ : 2¬õ À¾¢¸õ

Ø       ¾ñ¼Á¢ú §ÅÄ¢ò ¾Á¢ழ்நாட்ட¸õ      - ÀâÀ¡¼ø : 8:1

¾Á¢ú¦Á¡Æ¢ ¾Á¢Æ¸ò¾¢ý §ÅÄ¢, ±ø¨Ä, ÅÃõÒ. ¾Á¢ú¦Á¡Æ¢ìÌû ¯ûǼì¸Á¡¸ þÕìÌõ Ũþ¡ý «Ð ¾Á¢Æ¸õ ±ÉôÀÎõ ¾Ì¾¢Â¢ø þÂíÌõ. ±ô§À¡Ð «ó¾ §ÅÄ¢, ÅÃõÒ Á£ÈôÀθ¢È§¾¡ «ô§À¡¾¢ Ä¢ÕóÐ «Ð ¾Á¢Æ¸Á¡¸ þÕ측Ð. «ôÀÊò ¾Á¢úÅÃõÀ¢üÌ Á£È¢î ¦ºýÈ ¾Á¢Æì Üð¼í¸û ¾Á¢Æ÷ ±ýÛõ ¿¢¨ÄìÌ §ÅÚÀðÎô À¢Ã¢óÐ §À¡¸ §¿÷ó¾¢Õ츢ÈÐ. மரபுநிலை திரியின் பிறிதுபிறிதாகும் தானே?

¾Á¢ú ÅÃÄ¡üÈ¢ø þ¾üÌ Á¢¸ «ñ¨Á ¸¡ÄòÐ ±ÎòÐ측ðÎ ãýÚ ¾Á¢ú ¿¡Î¸Ùû ´ýÈ¡É ‘§ºÃÄõ’ ±ýÛõ §ºÃ ¿¡Î ¬Ìõ. §ºÃÄõ > §ºÃÇõ ±ýÚ ¾¢Ã¢Ò¦ÀüÚò ¾ü§À¡Ð ‘§¸ÃÇõ’ ±ýÚ ¦ÀÂ÷Á¡È¢ô §À¡öŢ𼧾 §À¡ÐÁ¡ன º¡ýÈ¡Ìõ. இதன்வழி, இளங்கோவடிகளின் தமிழ்நெஞ்சம் «í§¸ நொறுக்கப்பட்டுவிட்டது. ¦ÀÂ÷ Á¡È¢ô§À¡É§¾¡Î «ô ¦ÀÂâ§Ä þÕóÐ Åó¾ ÅÃÄ¡üÚò ¾¼Óõ «Ê§Â¡Î ÁÈóЧÀ¡öô À¢ýÉ÷ ãÄ þÉ ¯È×õ «üÚô§À¡ÉÐ. ÁÈóЧÀ¡É¾üÌ Á¡üÈ¡¸ô §À¡Ä¢Â¡É- ¦À¡öÂ¡É ÅÃÄ¡üÚ ãÄõ ¸üÀ¢ì¸ôÀ¼ §ÅñÊ ¿¢¨Ä¨ÁÔõ ¯ñ¼¡Â¢üÚ.

§¸ÃÇõ ±ýÀÐ ¦¾ý¨ÉÁÃí¸Ç¢ý Á¢Ì¾¢Â¢É¡ø Åó¾ ¦ÀÂ÷ ±ýÈ Ò¾¢Â ¸¨¾ Ò¨ÉóШÃì¸ôÀð¼Ð. «Ð ¿¡Ã¢§¸Çõ ±ýÈ ºÁü¸¢Õ¾ ¦º¡øĢĢÕóÐ ¾¢Ã¢Ò¦ÀüÚ Åó¾Ð ±ýÀÐ µ÷ þÉõ ¾ý ¦Á¡Æ¢¨Â ÁÈó¾¡ø - ¸¡Å¡Å¢ð¼¡ø - «Ð À¢È÷ÅÆ¢ôÀðÎ ¾ý ãÄ ÁÃÀ¢¨É þÆóÐÅ¢Îõ ±ýÀ¨¾§Â þÐ ¸¡ðθ¢ýÈÐ.

«ùŨ¸Â¢ø, þýÚûÇ þó¾¢Â ¦Á¡Æ¢¸û ±ÉôÀÎÀ¨Å ±øÄ¡§Á þôÀÊò¾¡ý ¾í¸Ç¢ý ¾Á¢úãÄò¨¾ þÆóÐÅóÐûÇÉ. ±É§Å, ãÄ ÅÃÄ¡üÚôÀÊ ¯ñ¨Á¢ø «Åü¨Èò ¾Á¢Æ¢Â ¦Á¡Æ¢¸û ±ýÚ¾¡ý ÌÈ¢ôÀ¢¼ §ÅñÎõ. ²¦ÉÉ¢ø, «õ ¦Á¡Æ¢¸Ù즸øÄ¡õ «Êò¾ÇÁ¡¸ - «ÊôÀ¨¼ì ¸ð¼¨ÁôÀ¡¸ò ¾Á¢ú¦Á¡Æ¢¾¡ý «¨Áó¾¢Õ츢ýÈÐ. þ¾¨É ¸Ä¿¢ÃøÀÊ ¬öóЦ¸¡ûÙõ «È¢×¨¼Â¡÷ ±ÅÕõ Á¢¸ ±Ç¢¾¡¸ «È¢óЦ¸¡ûÇÄ¡õ.

அதன்படி, அவை முறையே தாம் இருக்கின்ற திசையையும் எல்லையையும் கொண்டு; தென்தமிழிய மொழிகள், நடுத்தமிழிய மொழிகள், வடதமிழிய மொழிகள் என்று அடிப்படையில் மூன்று பெரும்பிரிவுகளாக இருக்கின்றன. அவற்றுள்ளும் திருந்திய மொழிகள், திருந்தாத மொழிகள் என இரண்டு நிலைகள் உண்டு.

பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக விடுபட்டு மறக்கப்பட்டுவிட்ட மூல வரலாற்று உறவினை முதன்முதலாக அறியும்போது; வியப்பும் நம்ப முடியாமையும் ஒருங்கே உண்டாவது இயல்புதான். எனினும், அறிவாண்மை மிக்க மலையாள மரபியல் அறிஞர்கள் இவ்வுண்மையினை அறிந்துணர்ந்து மனம்நெகிழ்கின்றனர் – மகிழ்கின்றனர். «Å÷¸ÙûÙõ ´Õº¢Ä÷ ²ü¸ ÓÊ¡Áø ÍõÁ¡ ¦¾¡ýÁ (Òá½)ì ÜüÚ¸¨Ç ¯ñ¨Á¡츢 ÁھĢòÐì ¸¢¼ì¸¢ýÈÉ÷.

Á¡ÅÄ¢ (ż. Á¸¡ÀÄ¢) ±ýÛõ §ºÃ (¾Á¢Æ) Á¡§Åó¾¨Ãò ¾õ Á¡ñÒ¸ú §Åó¾É¡¸ì ¦¸¡ñ¼¡Î¸¢ýÈ §ºÃÁì¸û ¬¸¢Â Á¨ÄÂ¡Ç Áì¸û À¾¢ýÈ¢ÕÅ¢Èì¸ò – À¾¢ý¾¢ÕÅ¢Èì¸õ (¾º¡Å¾¡Ã) ¦¾¡ýÁ «ÊôÀ¨¼Â¢ø «Å¨Ãô À¢Õ¸Ä¡¾ý ±Ûõ ¾¢ÕÁ¡ø «Ê¡÷ìÌ Á¸ýӨȢÉ÷ ±É×õ, «¾ýÀÊ À¢Õ¸Ä¡¾ÛìÌò ¾ó¨¾Â¡¸¢Â þý¢Â¸º¢Ò ±ýÀÅ÷ìÌô ¦ÀÂÃý ӨȢÉá¸×õ ÜÈôÀθ¢È¡÷.

þ¾ýÀÊô À¡÷ò¾¡ø, ¾¡ò¾¡ þý¢Â¸º¢Ò «ÍÃý ±ýÚ þÕìÌõ§À¡Ð, «ÅÕ¨¼Â Á¸Ûõ §ÀÃÛõ «ÍÃ÷ ±ýÈ¡Ìõ «øÄÅ¡? ¬É¡ø, ±ó¾ Á¨Ä¡ǢÔõ ¾ý¨É «ÍÃý ±ýÚ ÜÚž¢ø¨Ä; Áü¦ÈøÄ¡¨ÃÔõ §À¡Äò ¾¡Óõ Áì¸Ç¢Éò¾¡§Ã ±ýÀ÷. ²ý þôÀÊ µ÷ þÉò§¾¡üÈ ÓÃñ ²üÀðÎûÇÐ? ÅÃÄ¡üÚ ÅƢ¡¸î º¢ó¾¢òÐô À¡÷ò¾¡ø ¯ñ¨Á ¾¡É¡¸ Å¢Çí¸¢Å¢Îõ.

ஆப்பிரிக்காவைச் சேர்ந்த செனகல் அரசர் செíகோர் அவர்கள் தாம் தமிழோடு உறவுள்ள இனவழியினர் என்பது குறித்துப் பெருமிதம் கொள்கின்றார். ²ý ¦¾Ã¢ÔÁ¡? «Å÷ ¾õ À¢ÈôÒãÄò¨¾ Á¡ó¾Å¢Âø «ÊôÀ¨¼Â¢ø ¦Á¡Æ¢ÁÃÒ – þÉÁÃÒ ±ýÀÅü¨È ¬Ã¡öóÐ ¦¸¡ñ¼Ð¾¡ý ¸¡Ã½§Á ¾Å¢Ã §Å§ÈÐÁ¢ø¨Ä.

þýÚ ¯Ä¸ Áì¸Ç¢ý þÉãÄò §¾¡üÈõÀüÈ¢ ¦ÅÇ¢ôÀðÎûÇ ¬Ã¡ö ¯ñ¨Á¸û ¾Á¢ú þÉãÄò¨¾ ¯Ä¸ þÉãÄÁ¡¸ ²üÀ¾üÌ ¦¿Õì¸ÓÚõ ¾ý¨Á¢¨Éì ¸¡½ò¾¨ÄÀðÎ ¯ûÇÉ. «ù Ũ¸Â¢Ä¡É ¾Á¢ú ¯ÈÅ¢¨É ¯Ä¸ò ¾Á¢Æ¢Âõ (¯Ä¸ò ¾¢ÃÅ¢¼õ) ±ýÚ ¾Á¢úáÄ¡÷ ÌȢ츢ýÈÉ÷.

±É§Å, ӾĢø ¾Á¢Æ÷¸û ¾í¸Ç¢ý þÉò§¾¡üÈ ÅÃÄü¨È Á¡ó¾Å¢Âø «ÊôÀ¨¼Â¢ø ¯½÷ó§¾Â¡¸ §ÅñÎõ. §ÅûÅ¢ò ¾£Â¢ø §¾¡ýÈ¢ÂÅ÷¸û ±ýÚõ, ¯Õò¾¢Ãý, ¾¢ÕÁ¡ø, §À¡ýÈÅ÷¸Ç¢¼ò¾¢ø ¾õ ÌÄÓ¾øÅý §¾¡üÈÓüÈ¡ý ±ýÚõ Å¢ðÎ즸¡ñÎûÇ ÌÄÅÆ¢ì ¸Ãʸ¨Ç (¦À¡ö¸¨Ç) Å¢ðÎ; ¾Á¢Æ÷ ±ýÈ ´§Ã þÉò¾¢Éá¸ò ¾¡õ À¢Èó¾ ÅÃÄ¡ü¨Èò ¾Á¢Æý À¢Èó¾¸õ ÌÁâì¸ñ¼§Á ±ýÚ ¦Á¡Æ¢»¡Â¢Ú »¡. §¾Å§¿Âô À¡Å¡½÷ ÅÆ¢ ¬öóн÷óÐ ¬úÁÉòÐ ¯½÷ŢĢÕóÐ ´ÕÓ¸Á¡¸ì ÜÈ §ÅñÎõ.

     ¾Á¢Æý À¢Èó¾¸ò ¾£÷Á¡É¢ôÒì ¸Õò¾ÃíÌ ±ý¦È¡Õ ÅÃÄ¡üÚî º¢ÈôÒÅ¡öó¾ ¸Õò¾Ãí¸¢¨Éò ¾ï¨ºÂ¢ø ÜðÊô ÀÄÐ¨È º¡÷ó¾ ÅøÖ¿÷¸¨ÇÔõ «È¢»÷¸¨ÇÔõ «¨ÆòÐô §Àº¢ò ¾£÷Á¡ÉÁ¡¸ ¯Ä¸¢üÌ «È¢Å¢ò¾¡÷.